ಸ್ತ್ರೀ ಎಂದರಷ್ಟೆ ಸಾಕೇ ?

ಕೆ.ಎಸ್.ಧನಂಜಯ,ಮಡಿಕೇರಿ.

     ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಉಸಿರಾಡುವ ಗಾಳಿ ತನಕ ಸ್ತ್ರೀಯ ಉಲ್ಲೇಖವಿದೆ,ಹಾಗಾದರೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಇತಿಹಾಸವಿರುವ ಭಾರತೀಯ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಝಾನ್ಸಿ ರಾಣಿ,ಕಿತ್ತೂರು ಚೆನ್ನಮ್ಮ,ಅನಿಬೆಸೆಂಟ್ ಅಷ್ಟೇ ಎಕೆ ಮೊನ್ನೆಯ ಕಲ್ಪನ ಚಾವ್ಲ ,ನೆನ್ನೆಯ ಅಶ್ವಿನಿ ಅಕ್ಕುಂಜೆ ತನಕ ಯಾಕೆ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರೆ ಯಾಕೆ ಸಿಗುತ್ತಾರೆ ಗಂಡಸರಂತೆ ಅವ್ಯರ್‍ಯಾಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ,ಹೆಂಗಸರು ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ತೀರಾ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಂತು ಇಲ್ಲ? ಎಸ್ ಎಸ್ ಎಲ್ ಸಿ, ಪಿಯುಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆ ಫಲಿತಾಂಶ ಬರುವಾಗ ಪುರುಷರಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿಗೆ ಮೇಲುಗೈ ಸಾಧಿಸುವ ನಮ್ಮ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲಿ ಹೋದರು ? ಆಗೋಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ನನಗೆ ಕಾಡುತ್ತಿದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಉತ್ತರ ನಾವು ಅವರನ್ನು ಮೇಲೆ ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಪ್ರೋತ್ಸಹ, ಸಹಕಾರ ಕೊಡುತ್ತಿಲ್ಲವಾ? ಮಾತ್ರವಲ್ಲ ಪುರುಷ ಪ್ರಧಾನ ಸಮಾಜದ ಶೋಷಣೆಯೆ? ಒಂದು ಕಡೆ ಶೇಕಡ ೩೩ ರ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವ ನಾವು ಸುಮ್ಮನೆ ಆಗಿ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ,ದುಡಿಮೆ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿರುವ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ನಾವು ಎಷ್ಟು ಗೌರವ ನೀಡುತ್ತೇವೆ?ಅಷ್ಟೆಲ್ಲ ಏಕೆ ಇತ್ತೀಚಿನ ಮೈಸೂರು ವಿವಿಯ ಪಿ ಹೆಚ್ ಡಿ ವಿಧ್ಯಾರ್ಥಿಯ ಗೋಳನ್ನೆ ಗಮನಿಸಿ, ಆಕೆ ಪ್ರತಿಭಟಿಸಿದೆ ತಪ್ಪಾ?ಅದಕ್ಕೆ ಆಕೆ ಅದೆಷ್ಟು ಆಯೋಗಗಳು,ಸಮಿತಿಯ ಮುಂದೆ ಹೋಗಿ ತನ್ನ ಗೋಳನ್ನು ತೋಡಿಕೊಳ್ಳ ಬೇಕಾಯಿತು, ದುರಂತ ಎಂದರೆ ಅಂತಹ ಸಮಿತಿಗಳಲ್ಲಿ ಗಂಡಸರೆ ಜಾಸ್ತಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಆಕೆಯ ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಯಾವ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ಕೊಂಡೊಯ್ಯಬಹುದು ಅದು ಹೆಂಗಸರ ತೊಂದರೆಗಳು ಅದನ್ನು ನಾವು ಯಾಕೆ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲಾ? ನಮ್ಮ ಅಮ್ಮನ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ಮೃದು ಆಗುವ ನಾವು ಬೇರೆ ಹೆಂಗಸರ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ನೀಚರಾಗಿ ಬಿಡುತ್ತೇವೆ?

      ಜನನಿ ಜನ್ನ ಭೂಮಿಶ್ಛ ಸ್ವರ್ಗದಾಪಿ ಗರೀಯಸೀ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿವಿ ಜನ್ಮ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಲು ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡ್ತಿವಿ. ಅದು ನೆನ್ನೆಯ ಸ್ತ್ರೀ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಇಂದಿನ ಭಯೊತ್ಪಾದನೆವರೆಗೂ ಹಾಗೇಯೆ ಇದೆ ಅಲ್ವಾ? ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆಯಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ೧೫೦೦ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಇರಬಹುದು ಎಂದು ಅಂದಾಜಿಸಿದರೆ ಅವರ ಸಮಸ್ಯೆಯೆ ಬೇರೆ, ಕಛೇರಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವ ಮೇಡಂ ಒರಟು ಮಾತನಾಡ್ತಾಲೆ ಅಂದರೆ ಅವಳು ನಾಗರಿಕತೆ ಇಲ್ಲದವಳೆ ? ನಾವೇಕೆ ಲಿಂಗ ಸೂಕ್ಷ್ಮತೆಯನ್ನು ಅರ್ಥೈಸಿ ಅವರನ್ನು ದುಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲಾ?ಇದು ಕೆಲವು ಪುರುಷ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಯಾಕೆ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲಾ? ಗಂಡಸಿನಂತೆ ಒಬ್ಬ ಹೆಂಗಸು ಸಹ ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರ, ಗುರುತಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಿಕೆ, ತನ್ನ ಜಾಗ ಸ್ಥಾನಗಳಿಗೆ ತೊಂದರೆಯಾದಾಗ ತನ್ನದೆ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಭಟಿಸುತ್ತಾಳೆ.ಒಬ್ಬ ಪುರುಷ ಅಧಿಕಾರಿ ಮಹಿಳಾ ಸಹೊದ್ಯೋಗಿಯನ್ನು ದುಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವಾಗ ಅವಳಲ್ಲಿಯ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಬದಲಾವಣೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸಿ ಅವಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹರಿಸ ಬೇಕು.ಎಕೆಂದರೆ ಒಂದು ಹೆಣ್ಣು ಗಂಡಸಿಗಿಂತ ಕೆಲವೊಂದು ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಭಿನ್ನವಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ.ಕೆಲವು ಸಲ ನೀವೇ ಗಮನಿಸಿ ಪ್ರತಿನಿತ್ಯ ಸೌಮ್ಯವಾಗಿ ಸಂತೋಷವಾಗಿ ನೆರೆಯವರನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಒಬ್ಬ ಮಹಿಳಾ ಉದ್ಯೋಗಿ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೇ ಸಿಡುಕುತ್ತಾಳೆ. ಸಣ್ಣ ಮಾತಿಗು ವಾದಿಸುತ್ತಾಳೆ, ಕಿರುಚಾಡುತ್ತಾಳೆ, ಕಲಸದಲ್ಲಿ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾಳೆ ಮತ್ತೆ ಗೊಳೋ ಎಂದು ಅಳುತ್ತಾಳೆ ಇದು ಕೇವಲ ಆಫೀಸಿನ ಕಥೆಯಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಮನೆಗಳ ಕಥೆಯು ಹೌದು. ಹಾಗಾದಾಗ ಅದು ಆಕೆಯ ಮಾಸಿಕ ಚಕ್ರದ ದಿವಸಗಳು ಎಂದು ಒಬ್ಬ ಬುದ್ದಿವಂತನಾದವನು ಅರ್ಥೈಸಬೇಕು.ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಆಕೆಯ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಈಸ್ಟ್ರೋಜನ್ ಎಂಬ ಹಾರ್ಮೋನು ಖಾಲಿಯಾಗಿದೆ. ಆಕೆ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಬಲಹೀನಳು, ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಕುಗ್ಗಿರುತ್ತಾಳೆ ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಮಡದಿಯನ್ನು ಸಹ ಬಹಳ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸಬೇಕು.ಈಸ್ಟ್ರೋಜನ್ ಹಾಮೋನು ಹೆಂಗಳೆಯರ ಪಾಲಿನ ಸಂಜೀವಿನಿ ಅಂತ ಹೇಳಬಹುದು ಅದು ಬಿಡುಗಡೆಯಾದಾಗ ಮಾತ್ರ ಆಕೆ ಲವಲವಿಕೆ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಹಿರಿಯರು ಬಹಳ ಹಿಂದೆ ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಆಕೆಗೆ ಬೇರೆ ಕೋಣೆಯಲ್ಲಿ ಇರಲು ಹೇಳಿ ಆಕೆಯನ್ನು ಮುಟ್ಟಬಾರದು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಆದರೆ ಅದು ಬರ್‍ತಾ ಬರ್‍ತಾ ತುಂಬಾ ಮುಜುಗರದ ವಿಷಯವಾಯಿತ್ತೇನೋ ನಿಜ. ಆದರೆ ಆಕೆಗೆ ಒಂದು ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಕೊಡದೆ ಹೋದರೆ ಹೇಗೆ ?ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸಮಧಾನದಿಂದ ವರ್ತಿಸದ್ದಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ ?ನೋಡಿ ಎಲ್ಲಿ ಹೆಂಗಸರನ್ನು ದೇವರೆಂದು ಪೂಜಿಸುತ್ತಾರೋ ಅಲ್ಲಿ ದೇವತೆಗಳು ನೆಲೆಸುತ್ತಾರಂತೆ ಅದು ಕೇವಲ ಪುಸ್ತಕದ ಬದನೆಕಾಯಿ ಆಗಬಾರದಲ್ಲಾ ಎನಂತೀರಾ ?